წითელი ღვინის საცობი მეტალის თავსახურზე უკეთესია?

ხშირად, მაღალი ხარისხის ღვინის ბოთლის საცობით დალუქვა გაცილებით უფრო მისაღებია, ვიდრე ლითონის ხრახნიანი თავსახურით, რადგან ითვლება, რომ საცობი არის ის, რაც გარანტიას იძლევა მაღალი ხარისხის ღვინისა, არა მხოლოდ ის უფრო ბუნებრივი და ტექსტურირებულია, არამედ ის ღვინოს სუნთქვის საშუალებასაც აძლევს, მაშინ როდესაც ლითონის თავსახურს სუნთქვა არ შეუძლია და მხოლოდ იაფფასიანი ღვინოებისთვის გამოიყენება. მაგრამ მართლა ასეა?
ღვინის საცობის ფუნქცია არა მხოლოდ ჰაერის იზოლირებაა, არამედ ღვინის ნელა დაძველების უზრუნველყოფა მცირე რაოდენობით ჟანგბადით, რათა ღვინოს არ აკლდეს ჟანგბადი და არ მოხდეს რედუქციული რეაქცია. საცობის პოპულარობა სწორედ მის მკვრივ პატარა ფორებს ეფუძნება, რომლებსაც ხანგრძლივი დაძველების პროცესში მცირე რაოდენობით ჟანგბადის შეღწევა შეუძლიათ, რაც ღვინის გემოს „სუნთქვის“ გზით უფრო სრულყოფილს ხდის; თუმცა, მეცნიერებისა და ტექნოლოგიების განვითარებასთან ერთად, ლითონის ხრახნიან თავსახურს შეუძლია მსგავსი „სუნთქვის“ ეფექტის შესრულება და ამავდროულად, საცობის „დახშობის“ ფენომენით ინფიცირებისგან დაცვა.
საცობში ჩასმული ღვინოების ინფექცია ვითარდება მაშინ, როდესაც საცობი ზიანდება TCA-ს სახელით ცნობილი ნაერთით, რაც იწვევს ღვინის არომატის დარღვევას ან გაუარესებას და გვხვდება საცობში ჩასმული ღვინოების დაახლოებით 2-3%-ში. ინფიცირებული ღვინოები კარგავენ ხილის არომატს და გამოყოფენ უსიამოვნო სუნს, როგორიცაა სველი მუყაოს და დამპალი ხის სუნი. მიუხედავად იმისა, რომ უვნებელია, ამან შეიძლება ძალიან ხელი შეუშალოს სასმელის დალევას.
ლითონის ხრახნიანი თავსახურის გამოგონება არა მხოლოდ სტაბილური ხარისხისაა, რაც მნიშვნელოვნად ამცირებს საცობის წარმოქმნის ალბათობას, არამედ ბოთლის მარტივად გასახსნელიც არის მიზეზი, რის გამოც ის სულ უფრო და უფრო პოპულარული ხდება. დღესდღეობით, ავსტრალიასა და ახალ ზელანდიაში ბევრი მეღვინეობა ბოთლების დალუქვისთვის საცობების ნაცვლად ლითონის ხრახნიან თავსახურებს იყენებს, თუნდაც მათი საუკეთესო ღვინოებისთვის.